Jean-Paul Marat

Jean-Paul Marat
Jean-Paul Marat deur Joseph Boze, 1793
Adjunk van die Nasionale Konvensie
Ampstermyn 20 September 1792 – 24 April 1793
Persoonlike besonderhede
Gebore	(1743-05-24)24 Mei 1743 Boudry, Prinsdom van y of Neuchâtel, Pruise (nou deel van Switserland)
Sterf	13 Julie 1793 (op 50) Parys, Frankryk
Politieke party	Jakobynse Klub (1789–1790) Cordeliers klub (1790–1793)
Kiesafdeling	Seine, Parys
Ouers	Jean Mara Louise Cabrol
Eggenoot/-note	Simone Evrard
Alma mater	Universiteit van St. Andrews, MD
Handtekening

Jean-Paul Marat (24 Mei 1743 - 13 Julie 1793) was 'n Franse politieke teoretikus, geneesheer en wetenskaplike.^[1]Hy was 'n joernalis en politikus tydens die Franse rewolusie en 'n kragdadige verdediger van die sans-culottes en is beskou as 'n radikale stem. Hy het sy menings in pamflette, plakkate en koerante gepubliseer. Sy tydskrif L'Ami du peuple (Afrikaans: Vriend van die volk) het hom nie-amptelik verbind met die radikale Jakobynse groep wat na Junie 1793 aan bewind gekom het.

Sy joernalistieke werk was bekend om die heftige toon daarvan, die voorstaan van basiese menseregte vir die armste lede van die samelewing en 'n kompromislose houding teenoor die nuwe leiers en instellings van die rewolusie. Die massamoorde van September word aan hom toegeskryf, maar die kollektiewe mentaliteit wat dit moontlik gemaak het, was die gevolg van omstandighede en het nie plaasgevind vanweë die bedoeling van enige spesifieke individu nie.^[2] Marat is om die lewe gebring deur Charlotte Corday, 'n Girdonistiese simpatiseerder, terwyl Marat 'n medisinale bad geneem het vir sy verswakkende veltoestand. Corday is vier dae later op 17 Julie 1793 tereggestel vir die sluipmoord.

Marat het na sy dood 'n ikoon van die Jakobyne geword, en is gehuldig as 'n rewolusionêr martelaar. Hy word uitgebeeld in Jacques-Louis David se beroemde skildery, "Die Dood van Marat".

1. ↑ Isaac Asimov se Biographical Encyclopedia of Science and Technology – Second Revised Edition, 1982, bl. 334.
2. ↑ Georges Lefebvre, The French Revolution: From its Origins to 1793 (2001) p.236